68/1-68/2- Nûn, kaleme ve yazanların, onunla yazdıklarına and olsun ki sen (Rabbinin lütfu sayesinde) asla deli değilsin.

            68/3- Hiç şüphesiz senin için bitip tükenmeyen bir ödül vardır.

            68/10-14- Olur olmaz yemin eden, aşağılık, daima kusur arayıp iğneleyen, durmadan laf götürüp getiren, iyiliği hep engelleyen, saldırgan, günahkar, huysuz ve sert, bütün bunlardan sonra, birde bundan başka, kaba saygısıza, soysuza, mal ve çocukları var diye boyun eğme.

            68/15- Ona ayetlerimiz okunduğu zaman; "Öncekilerin masalları!" der.

            68/16- Yakında onun alnına cehennemlik damgası vuracağız.

            67/17-18- Biz vaktiyle şu bahçe sahiplerine bela verdiğimiz gibi onlara da bela (afet, kaygı, sıkıntı, musibet) verdik. Hani bahçe sahipleri (ALLAH C.C izin verirse=inşallah) gibi şartlı ifade kullanmıyorlardı.)

            68/19-20- Derken onlar uyurken Rabbinden bir dolaşan afet bahçeyi dolaşıverdi de bahçe kesilip kurumuş gibi oldu.
           
            68/21- Sabahleyin birbirlerine şöyle seslendiler;

            68/22- Eğer devşirecekseniz tarlanızın başına gidin.

            68/23- Derken yola koyuldular, birbirlerine şöyle dediler;

            68/24- Sakın aramıza bir yoksul sokulmasın!

            68/25-26-27- yoksulları engellemeye, güçleri yeter halde erkenden gittiler. O  bağı görünce şöyle dediler; "Her halde biz yanlış geldik, yok ,biz mahrum bırakılmışız!"

            68/28- Ortancaları (en bilgili olanları), "Ben size Allah’ı tesbih etseydiniz dememiş miydim"

            68/29- Şöyle cevap verdiler "Rabbimizi tenzih ederiz, doğrusu biz haksızlık etmişiz. Süphansın Ey Rabbimiz! Biz kesinlikle zalimlermişiz?" dediler.
 
            68/51- O inkârcılar Kuran’ı işittikleri zaman, seni gözleriyle devireceklermiş gibi bakar, "Şüphe yok o bir delidir" derler.

            68/52- Oysa o KUR’AN  alemler için, öğütten başka bir şey değildir

            TEFSİRİ;

            Müşrikler (inanmayanlar) Hazreti Peygamber’i gördüklerinde,O’na karşı duydukları kıskançlık ve düşmanlık sebebiyle,gözleriyle O’nu oklayıp öldürecekmişler gibi bakarlardı.