72/1-2- De ki; Cinlerden bir topluluğun, Kur’an'ı dinleyip, şöyle söyledikleri bana vahyolundu. "Biz, doğru yolu gösteren, harika bir okuma dinledik ve ona iman ettik. Artık kesinlikle Rabbimize, kimseyi ortak koşmayacağız".

            72/3- Şu muhakkak ki rabbimizin şanı yücedir. O, ne bir eş edinmiştir,ne de çocuk.

            72/4- Doğrusu aramızdaki iblis, Allah’a ( çocuk edindi gibi Allah’a  eş koşup, iftiraları ile saçma sapan şeyler söylüyorlarmış)

            72/5- Oysa biz, insanların ve cinlerin ALLAH hakkında asla yalan söylemeyeceklerini sanırdık.

            72/6- İnsanlardan bazı adamlar, cinlerden bazılarına sığınırlardı, onlar da bunların, şaşkınlıklarını artırırlardı.

            72/7- Onlar da sizin zannettiğiniz gibi, Allah’ın hiç kimseyi tekrar diriltmeyeceğini zannederlerdi.

            72/8- Hakikaten biz (cinler) göğü yokladık, onu güçlü muhafızlar ve alev toplarıyla doldurulmuş bulduk.

            72/9- Halbuki biz (daha önce göğü) dinlemek için, onun oturulabilecek yerlerinde  otururduk. Fakat şimdi, kim dinlemek isterse, kendisini gözetleyen bir alev topuyla karşılaşıyor.

            72/10- Bilmiyoruz, yeryüzündekiler hakkında, bir kötülük mü murat edildi (istendi) yoksa  rableri onlar için,bir iyilik mi diledi.

            72/11- Doğrusu içimizde iyiler var, ama aramızda başka türlü olanlar da var. Biz dilim dilim tarikatlar  (yollar, guruplar) oluşturmuşuz.

            72/12- Sonunda anladık ki, yeryüzünde ALLAH ’ın iradesini, asla engelleyemeyiz, kaçmakla da O’nun elinden kurtulamayız.

            72/13- Ve biz doğru yol rehberini dinler dinlemez, O’na iman ettik. Rabbine iman eden kimse, ne ziyandan, ne de azıp sapmaktan korkar.

            72/14- Aramızda ilahi emre boyun eğenler var, ama, hak yoldan sapanlarımız da var.

            72/15- Hak yoldan sapanlar ise cehennemin yakıtı olmuşlardır.

            72/16-17- (Ey Peygamber! Sana şu bilgilerin de geldiğini söyle) Eğer hak yolda dosdoğru yürürlerse, kendilerini içinde denemek üzere, nimetlere boğarız. Kim de Rabbini anmaktan yüz çevirirse, ALLAH onu gitgide artan bir azaba uğratır.

            72/18- Mescidler (secdeler) yalnız Allah’ındır. (Mescidler KABE’dir İnanmayanların Kabe’ye put yerleştirip tapmalarının yanlış olduğu uyarılmıştır)

            72/19- Allah’ın kulu, O’na ibadet etmek için kalktığında, üstüne çıkarcasına etrafına üşüşüyorlar.
            (Şöyle de mana verilmiştir; Peygamber Allah’a kulluk etmeye ve O’na çağırmaya başlayınca, cinler ve insanlar O’nun getirdiği dini yok etmek için birbirlerini destekliyorlardı. Ancak Allah onlara bu fırsatı vermedi.) (TABERİ bu anlamı tercih etmiştir.(xxx.75   Şevkani.v. 356-357)

            72/ 20- Deki; Ben kendisine hiç kimseyi ortak koşmaksızın, yalnız rabbime yakarır (dua eder), yalnız O’na kulluk ederim.

            72/21- Deki; "Haberiniz olsun, benim size kendiliğimden, ne bir zarar vermeye,ne de doğru yolu göstermeye gücüm yeter"

            72/22- Şunu da söyle; "Şüphe yok ki Allah’ın gönderdiklerini tebliğ etmedikçe (duyurmadıkça), beni de Allah’a karşı kimse koruyamaz.,.O’ndan başka sığınacak kimse de bulamam."  Artık kim Allah’a ve resulüne karşı gelirse bilsin ki içinde ebedi kalacakları cehennem ateşi onu beklemektedir.

            72/24- Sonunda tehdit edildikleri azabı gördüklerinde, kimin yardımcılarının daha güçsüz, sayıca daha az olduğunu anlayacaklar.
            72/25- De ki; Tehdit edildiğiniz azap, yakın mıdır, yoksa rabbim onun için uzun bir süre mi koyar, bilemem.
            72/26- Gaybı (görünmeyeni) O, bilir, gizlisini kimseye açmaz.

            72/27-28- Ancak elçi olarak seçtikleri başka. Allah onların her türlü durumlarını ilmiyle kuşattığı ve her şeyin sayısını belirlediği halde rablerinin  mesajlarını tebliğ ettiklerini ortaya çıkarmak için, önlerinden ve arkalarından gözcüler gönderir.